Το Ενυδρείο

θηράματα της. Το μυστικό της όπλο δεν είναι άλλο από το δηλητηριώδες κεντρί που βρίσκεται στη μακριά ουρά της, το οποίο μπορεί να φτάσει σε μήκος έως και 35 εκατοστά. Δεν θα διστάσει να το χρησιμοποιήσει ακόμα και απέναντι στον άνθρωπο σε περίπτωση που νιώσει απειλή και σε αυτή τη περίπτωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρά τραύματα έως και τοπική παράλυση. Η βατοτρυγόνα αναπαράγεται με «ωοζωοτοκία», δηλαδή τα αυγά εκκολάπτονται στη μήτρα του θηλυκού κι έπειτα γεννιούνται ζωντανά μικρά.

Είναι η Σκορπίνα που περιμένει στωικά ακίνητη, καμουφλαρισμένη σαν μια πέτρα γεμάτη φύκη μέχρι την κατάλληλη στιγμή που θα επιτεθεί στο θήραμα της και ιδιαίτερα στα καρκινοειδή, για τα οποία επιδεικνύει ιδιαίτερη προτίμηση.

Το μυστικό της όπλο είναι τα δηλητηριώδη αγκάθια που ανασηκώνει και «οπλίζει» χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση. Σε περίπτωση κινδύνου παραμένει στη θέση της, σίγουρη για την επιτυχημένη παραλλαγή της και  μονάχα την τελευταία στιγμή, αν νιώσει ότι έχει εντοπιστεί, πετάγεται ταχύτατα για να κρυφτεί αλλού. Τη Σκορπίνα συνήθως τη συναντούμε σε βάθος μεγαλύτερο των 20 μέτρων.

Ζει περίπου 80 χρόνια, σπάνια ξεπερνά το 1 μέτρο μήκος και τρέφεται με μέδουσες, μαλάκια, καρκινοειδή κ.ά. Ως θαλάσσιο ερπετό έχει πνεύμονες και για να αναπνεύσει αναδύεται στην επιφάνεια της θάλασσας.

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Caretta είναι ότι επιστρέφει στην ίδια αμμώδη παραλία όπου γεννήθηκε για να γεννήσει τα αβγά της. Οι νεοσσοί μετά από 55 μέρες εκκόλαψης ξεκινούν το ταξίδι προς τη θάλασσα, ένα ταξίδι δύσκολο, αφού μόλις 1 στα 1000 χελωνάκια καταφέρνουν να επιζήσουν.

Οι χελώνες που (αν είσαστε τυχεροί) θα δείτε στο CRETquarium φιλοξενούνται εδώ προσωρινά. Φτάνουν σε εμάς τραυματισμένες και μετά την περίθαλψη τους απελευθερώνονται και πάλι στο φυσικό τους περιβάλλον.

Με τα οκτώ πλοκάμια του και την έμφυτη πονηριά του, κυνηγά μαλάκια και καρκινοειδή και σκορπά τον πανικό στα οστρακοειδή των οποίων τα προστατευτικά κογχύλια σπάει με τα ισχυρά πλοκάμια και το σκληρό ράμφος του.

Το χταπόδι είναι «μάστορας» του καμουφλάζ, αφού χρησιμοποιώντας και πάλι τα πλοκάμια του μεταφέρει πέτρες και άδεια κογχύλια για να καλύψει την είσοδο του κρησφύγετου του.

τις νύχτες που βγαίνει από τις κρυψώνες του.

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του όμως είναι οι μακριές κεραίες με τις οποίες εξερευνά το περιβάλλον, επικοινωνεί με άλλους αστακούς και εκφοβίζει. Δεν τρέφεται με τις δαγκάνες, αλλά με τα πόδια που βρίσκονται μπροστά στο στόμα του με τα οποία σπάει τα κοχύλια αχινών και μαλακίων.

Ο θηλυκός αστακός, όταν θέλει να ζευγαρώσει, προσελκύει τους αρσενικούς με χαρακτηριστικούς ήχους οι οποίοι σταματούν μόλις ο πρώτος αρσενικός ακουμπήσει τις κεραίες του πάνω στις δικές του. Δυστυχώς, ο αστακός απειλείται από την εντατική αλίευση.

Μη σας ξεγελά όμως! Πρόκειται για ένα αδίστακτο αρπακτικό που παγιδεύει το ζωοπλαγκτόν στα πλοκάμια της ή στη βλεννώδη ουσία που καλύπτει το σώμα της.

Πιθανότατα την έχετε ήδη συναντήσει από κοντά, καθώς ζει σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, σε μικρά βάθη.

Στο ενυδρείο δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το οδυνηρό άγγιγμα της… μπορείτε να απολαύσετε τον παλμικό χορό της, μια κίνηση που της επιτρέπει να διατηρείται στο επιθυμητό βάθος.

Τα κόμπια ζουν σε κοπάδια σε όλες τις ζεστές θάλασσες του κόσμου, τρέφονται με καρκινοειδή, ψάρια και μαλάκια και είναι δεινοί κυνηγοί. Συνήθως έχουν μήκος  50 – 120 εκ. αλλά δεν αποκλείεται να φτάσουν ακόμα και τα 2 μέτρα!